จากกรุงเทพมหานครสู่สมุทรสาคร

จากกรุงเทพมหานครสู่สมุทรสาคร
วันที่ 05/02/2010
[ยชว.1:9 เราสั่งเจ้าไว้แล้วมิใช่หรือว่าจงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด อย่าตกใจหรือคร้ามกลัวเลย เพราะว่าเจ้าไปในถิ่นฐานใด พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้าทรงสถิตกับเจ้า"]
ย้ายบ้านแล้วจ้า!!! ฉันย้ายภูมิลำเนาจากกรุงเทพมหานครสู่สมุทรสาครเรียบร้อยแล้ว ตอนที่ไปซื้อบ้านนะ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าบ้านใหม่อยู่เขตนอกปริมณฑล ก็เบอร์โทรศัพท์ที่สำนักงานขายขึ้นต้นด้วย 02 นี่นา พอซื้อบ้านเรียบร้อยแล้วจึงรู้ว่า โทรศัพท์ละแวกนั้นต้องขึ้นต้นด้วย 034 ซึ่งเท่ากับว่าเป็นเขตต่างจังหวัดไปโดยปริยาย หากต้องการเบอร์ 02 ก็ต้องซื้อมาและลากสายยาวววววว แต่หากต้องการจริงๆ โดยไม่เสียกะตังค์ก็ต้องรออีก 5 ปี จึงจะมีเบอร์ 02 ให้ใช้จ้า
จังหวัดสมุทรสาครเนี่ย รู้จักครั้งแรกตอนเรียนวิชาภูมิศาสตร์สมัยประถม และมาจดจำมากขึ้นเมื่อได้ยินเพลงหนุ่มนาข้าวสาวนาเกลือ ที่ฟังตอนเด็ก เพลงนี้ร้องโดย ศรเพชร และ น้องนุช…เคยฟังกันหรือเปล่าเอ่ย
ชาย: บ้านของพี่ทำนา ทำนา ปลูกข้าวทุกเมื่อ
หญิง: น้องก็ทำนาเกลือ ขายเกลือ เพื่อซื้อข้าวกิน
ชาย: บ้านของพี่อยู่ที่กาฬสินธุ์
หญิง: ส่วนตัวยุพินอยู่สมุทรสา-ครรรรรร
ช่างประจวบเหมาะอะไรเช่นนี้ คุณแม่ชื่อยุพินพอดีเลย คราวนี้ฉันก็เลยติดสอยห้อยตามคุณยุพินไปอยู่สมุทรสาครด้วย สมุทรสาครเนี่ยใกล้ทะเล แค่คืบก็ถึงทะเลแล้ว พี่อ้อยบอกว่า ถ้าน้ำท่วมกรุงเทพนะ ก็ท่วมบ้านเราก่อนเลย (แป่ว) พี่แอ๊ดก็ให้ความเห็นเพื่อหวังสร้างกำลังใจว่า “มีผู้รับใช้อยู่แถวนั้นเยอะแยะ อ.ประยูรก็คนหนึ่งแหละ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ก็ตายพร้อมผู้รับใช้พระเจ้านั่นแหละน้อง ดีออก” (ฮา…เจ๊แกมีอารมณ์ขัน)…ขอประทานโทษ อ.ประยูรนะคะ หนูไม่ได้นินทานะ (แหะ แหะ)
ตั้งแต่ย้ายเข้ามากรุงเทพฯ เดิมก็ตั้งภูมิลำเนาอยู่ดอนเมือง แต่ก็มีช่วงหนึ่งที่ย้ายตัวเองมาอยู่คอนโดแถวประดิพัทธ์ เวลามีเลือกตั้งทีไร ก็ต้องถ่อไปถึงดอนเมืองตามหน้าที่พลเมืองดี ที่ต้องปฏิบัติตามกฎหมายของบ้านเมือง ซึ่งกฎหมายของพระเจ้าเองก็สนับสนุนให้ลูกของพระองค์ยืดถือกฎของบ้านเมืองเช่นเดียวกัน [รม.13:1 ทุกคนจงยอมอยู่ใต้บังคับของผู้ที่มีอำนาจปกครอง เพราะว่าไม่มีอำนาจใดเลยที่มิได้มาจากพระเจ้า และผู้ที่ทรงอำนาจนั้น พระเจ้าทรงแต่งตั้งขึ้น]
เมื่ออยู่สมุทรสาครแล้ว คิดว่าคงไม่มีเลือกตั้งบ่อยเหมือนตอนอยู่กรุงเทพฯ แต่เอ๊ะ!ผู้ว่าราชการจังหวัดสมุทรสาครเป็นใครนะ เพราะเราต้องอธิษฐานเผื่อผู้นำ เผื่อประเทศ จังหวัด อำเภอ ตำบล หมู่บ้านที่เราอยู่ ขอความโปรดปรานของพระเจ้าอยู่เหนือชีวิตของเรา และสถานที่ที่เราอยู่ ขอสันติสุขของพระองค์ดำรงอยู่ในทุกแห่งซึ่งลูกของพระองค์เหยียบย่างเข้าไป ซึ่งก็เป็นการดีหลายพี่น้องเอ๋ย ที่เรากระจัดกระจายกันออกไปเป็นพรตามมุมต่างๆ ของประเทศไทย และจนสุดปลายแผ่นดินโลก อันเป็นเหตุให้พระกิตติคุณขจรขจายไปดุจเดียวกัน…ฮาเลลูยา!
เราไม่อาจจะอยู่ที่ใดที่หนึ่งได้ตลอดชีวิต และไม่มีใครที่จะอยู่กับเราได้ตลอดชีวิตเช่นกัน แต่องค์อิมมานูเอลทรงอยู่กับเราเสมอ ทุกหนทุกแห่ง ทุกทิศใกล้ไกล ทุกเวลา ทุกวันคืน ตลอดชีวิตของเรา [สดด.139:9-10 ถ้าข้าพระองค์จะติดปีกแสงอรุณ และอาศัยอยู่ที่ส่วนของทะเลไกลโพ้น แม้ถึงที่นั่น พระหัตถ์ของพระองค์จะนำข้าพระองค์ และพระหัตถ์ขวาของพระองค์จะยึดข้าพระองค์ไว้]