ถ่อมใจ

ถ่อมใจ
วันที่ 11/2/2009
[ยก.4:10 ท่านทั้งหลายจงถ่อมใจลงต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า และพระองค์จะทรงยกชูท่านขึ้น]
เมื่อเฝ้าเดี่ยวด้วยมานาประจำวันในวันนี้ พระคำของพระเจ้าซึ่งคมกริบยิ่งกว่าดาบสองคมใดๆ ก็บาดลึกกระแทกใจอีกครั้ง เหตุที่ต้องใช้คำว่ากระแทกเนื่องจากว่า พระคำนั้นจริงจังมาก จนฉันรู้สึกจุกไปเลย ภาษาวัยรุ่นก็บอกว่า “โดนใจ”
กษัตริย์ดาวิดเป็นแบบอย่างแห่งการถ่อมใจ ไม่ว่าจะตกต่ำหรือสูงส่ง ไม่ว่าจะบาปหนาหรือชอบธรรม ดาวิดก็ยังถ่อมใจลงต่อหน้าพระพักตร์พระเจ้า ยกย่องพระเจ้า และตีค่าราคาพระวจนะของพระองค์เหนือกว่าชีวิต ยิ่งดาวิดถ่อมใจลงต่อพระเจ้ามากเท่าไร พระเจ้าก็ทรงยิ่งใหญ่มากขึ้นและมากขึ้น
หัวข้อเรื่องของมานาประจำวันนี้คือ “เส้นทางสู่ความถ่อมใจ” โดยเส้นทางสู่ความถ่อมใจนั้นมี 2 ส่วน ส่วนแรกคือ การตระหนักว่าเราเป็นใคร เป็นการนับถือตนเองในระดับที่เหมาะสม แทนที่จะถือตัวเกินกว่าที่ควรจะคิด และที่สำคัญที่สุด เราจำเป็นต้องรู้ว่าพระเจ้าคือผู้ใด เป็นการยกย่องพระองค์เหนือสิ่งอื่นใด และวางใจว่าจะทรงประทานสิ่งดีที่สุดให้ในเวลาของพระองค์ (มานาประจำวัน)
หนังสือมานาทิ้งท้ายด้วยประโยคเด็ดว่า “เมื่อเราคิดว่าเรากำลังถ่อมใจ แสดงว่าเราไม่ถ่อมใจ” โอ้โห! กระแทกใจอย่างจัง บ่อยครั้งที่ฉันคิดว่าตนเองเป็นคนถ่อมใจ…โอ พระบิดาเจ้าข้า ขอทรงโปรดยกโทษให้ลูก ขอทรงโปรดชำระลูกให้ปราศจากตำหนิ ขอทรงโปรดเมตตาให้หัวใจของลูกถ่อมลงอย่างแท้จริง
เมื่อพลิกไปอ่านบทเฝ้าเดี่ยวโดย Oswald Chambers ก็พบหัวข้อเรื่อง “ความคิดจิตใจของคุณตั้งไว้กับพระเจ้าไหม” เป็นการเตือนสติฉันอีกครั้งหนึ่ง ให้ถ่อมใจลง นำความคิดจิตใจมอบไว้กับพระเจ้า [อสย.26:3 ใจแน่วแน่นั้น พระองค์ทรงรักษาไว้ในศานติภาพอันสมบูรณ์ เพราะเขาวางใจในพระองค์] หากฉันยังขืนคิดเองทำเอง ฉันก็คงพลาดน้ำพระทัยและพระพรจากพระเจ้า [2 คร.10:4-5 เพราะว่าศาสตราวุธของเราไม่เป็นฝ่ายโลกียวิสัย แต่มีฤทธิ์เดชจากพระเจ้า อาจทำลายป้อมได้ คือทำลายความคิดที่มีเหตุผลจอมปลอม และทิฐิมานะทุกประการที่ตั้งตัวขึ้นขัดขวางความรู้ของพระเจ้า และน้อมนำความคิดทุกประการให้เข้าอยู่ใต้บังคับจนถึงรับฟังพระคริสต์]
ขอประทานการถ่อมใจให้กับข้า ขอประทานใจปรารถนายอมจำนน
ขอประทานใจเอื้อเฟื้อช่วยเหลือผู้คน ขอประทานใจอดทน ใจรักจริง
ขอประทานใจสัตย์ซื่อและชอบธรรม ขอประทานใจเลิศล้ำดั่งพระคริสต์
ขอประทานใจกระหายใคร่ติดสนิท ขอประทานคุณภาพชีวิตที่เป็นพร
AMEN!