บ้านหลังใหม่

บ้านหลังใหม่
วันที่ 16/11/2009
โดยการทรงนำของพระเจ้า นกน้อยน่ารัก (แหวะ…หลงตัวเอง) ก็จำจากจรคอนโดที่ประดิพัทธ์ไปปักหลักอยู่ ณ บ้านหลังใหม่ ไกลออกไปทางตอนใต้ของกอทอมอ บ้านเดี่ยวหลังเล็กๆ น่ารัก น่าอยู่ นกน้อยก็ทำรังแต่พอตัว
แต่กว่าจะได้บ้านหลังนี้มาก็มีขั้นตอนและประสบการณ์มาบอกกล่าวเล่าขานสู่กันฟัง เมื่อตัดสินใจได้แล้วว่าจะขายคอนโด สายตาก็เริ่มสอดส่องหาบ้านหลังใหม่ ซึ่งเมื่อต้นเดือนตุลาคม 2009 ที่ผ่านมาก็ไม่พลาดชมมหกรรมคอนโด บ้านและที่ดิน ซึ่งจัดขึ้นที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ ได้โบว์ชัวร์มาเป็นกระตั๊ก แต่ก็จะเลือกเฉพาะโซนที่สนใจและราคาที่สามารถซื้อหาได้ เมื่อได้มาแล้วก็กระดี๊กระด๊า นั่งดูทีละโครงการ เปรียบเทียบราคาและทำเล ซึ่งเน้นความสบายใจของคุณแม่สุดที่รักเป็นหลัก ราคาและการเดินทางสะดวกเป็นรอง อ่ะ! แต่ลืมบอกไปว่า ฉันขอที่อยู่ใหม่ซึ่งจะเป็นพระพรสำหรับผู้อยู่อาศัย และสำหรับผู้ที่มาเยี่ยมเยียน จะได้มีโอกาสต้อนรับผู้รับใช้พระเจ้า มิชชันนารี ญาติพี่น้องเพื่อนฝูงมากมาย ตลอดจนแขกแปลกหน้า ถวายแด่พระเจ้าเพื่อใช้ในราชกิจของพระองค์ ขอฑูตสวรรค์นำหน้าไปพิทักษ์โอบล้อมบ้านหลังนั้นไว้ ขอสภาพแวดล้อมที่ดี มีเพื่อนบ้านคริสเตียน และมีเพื่อนบ้านที่น่ารักที่อนาคตจะเป็นคริสเตียนด้วย (อาเมน) ดูเหมือนว่าฉันจะขอเยอะ แต่ฉันก็เชื่อว่าเป็นน้ำพระทัยของพระเจ้าที่พระองค์จะให้สิ่งดีๆ กับลูกของพระองค์ และทรงประทานพระสัญญาว่า “จงขอ แล้วจะได้” (ขอบคุณพระเจ้าค่ะ)
การดูโบว์ชัวร์อย่างเดียวไม่พอแน่ ว่าแล้วก็ต้องตระเวนไปดูของจริง ให้เห็นกับตา ดูทั้งสภาพแวดล้อม ความน่าเชื่อถือของผู้ประกอบการ ที่ดินมีภาระผูกพันไหม ทุนจดทะเบียนเท่าไร ใช้วัสดุก่อสร้างแบบไหน ระบบความปลอดภัยและสาธารณูปโภคอื่นๆ เป็นอย่างไร รวมถึงบริการหลังการขายด้วย ที่สำคัญคือ ต้องเป็นราคาที่สามารถหาซื้อได้โดยไม่เดือดร้อน
กลไกอย่างหนึ่งในการโฆษณาขายบ้านก็จะโชว์ราคาเริ่มต้นก่อน แต่เมื่อไปถึงจริงๆ ก็พบว่าบ้านราคาดังกล่าวนั้นมีเพียงไม่กี่หลัง บางโครงการก็อาจจะมีหลังเดียว แต่มีตำหนิ หรืออยู่บนทางสามแพร่งตามความเชื่อของเขา หรืออยู่ในโซนอับเฉา ตามหลักฮวงจุ้ย เป็นต้น ส่วนของแถมก็มักจะอ้างว่าหมดแล้ว ทางด้านการคมนาคมก็มักจะอ้างว่าใกล้รถไฟฟ้า ใกล้ห้างดัง ใกล้โรงพยาบาล ใกล้สถานที่สำคัญมากมาย แต่เมื่อไปดูพื้นที่จริงก็พบว่าเป็นความใกล้แบบกิโลแม้ว ไม่ใช่แค่เดินทางแป๊บเดียว แต่เป็นสองแป๊บ สามแป๊บ หรือหลายแป๊บ บางแห่งกล่าวอ้างถึงขนาดว่าเดินทางจากสนามบินเพียง 5 นาที แหม่ เจ้าประคุณเอ๋ย จะเดินทางได้ 5 นาที จริงๆ นั้น ก็ต่อเมื่อเหยียบคันเร่งแบบจมมิด ประมาณว่าอยู่ในสนามแข่งรถซิ่ง และมีข้อแม้ด้วยว่าบนถนนจะต้องไม่มีรถแม้แต่คันเดียว ฉะนั้น เราจึงจะไปถึงที่หมายแบบสบายผิดกัน ภายใน 5 นาที (ฮา)
การหาบ้านหลังใหม่ครั้งนี้ได้นำฉันไปสู่การกลับใจอีกครั้งหนึ่ง ด้วยว่าฉันคิดอยากได้บ้านหลังใหญ่พื้นที่เยอะๆ แหะ แหะ ความโลภครอบงำจิตใจ [1ทธ.6:10 ด้วยว่าการรักเงินทองนั้นเป็นมูลรากแห่งความชั่วทั้งมวล และเพราะความโลภนี่แหละ จึงทำให้บางคนห่างไกลจากความเชื่อ และตรอมตรมด้วยความทุกข์] ฉันได้เอาใจไปใส่กับบ้านบนโลกซึ่งเป็นปัจจัยภายนอก ที่ไม่ยั่งยืน แต่จะผุพังแปรสภาพไป มากกว่าพระเยซู ผู้ซึ่งทรงจัดเตรียมบ้านนิรันดร์บนสวรรค์ไว้ให้กับฉัน ทั้งๆ ที่พระองค์ก็ทรงสอนให้เราดำเนินชีวิตที่พอดีสมตัว และมุ่งเน้นส่ำสมทรัพย์สมบัตินิรันดร์ [มธ.6:19-20 อย่าส่ำสมทรัพย์สมบัติไว้สำหรับตัวในโลก ที่อาจเป็นสนิมและที่แมลงกินเสียได้ และที่ขโมยอาจขุดช่องลักเอาไปได้ แต่จงส่ำสมทรัพย์สมบัติไว้ในสวรรค์ ที่ไม่มีแมลงจะกินและไม่มีสนิมจะกัด และที่ไม่มีขโมยขุดช่องลักเอาไปได้]
ฉันแอบอิจฉาเพื่อนบางคนนิดๆ ว่า ช่างดีอะไรเช่นนี้ที่เขาเกิดมาแล้วมีบ้านพร้อมอยู่ ไม่ต้องระเห็จระเหเร่ร่อน และไม่ต้องดิ้นรนซื้อหาบ้านด้วยตนเอง อันนี้ฉันก็ผิดอีกเต็มประตู ปล่อยให้วิญญาณของความอิจฉาดังคาอินอิจฉาอาเบลมาครอบงำ เพราะว่าพระเจ้าจะกรุณาผู้ใดพระองค์ก็จะทรงกรุณาผู้นั้น พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าแห่งความโปรดปราน พระหัตถ์ของพระองค์มิทรงสั้น พระกรรณของพระองค์มิได้ตึงหนวก พระสัญญาของพระองค์ก็ไม่เคยล้มเหลว ความรักของพระองค์ไม่เคยยั้งหยุด พระพรของพระองค์ไม่เคยสิ้นสุด พระเมตตาคุณก็หลั่งลงมาอยู่เสมอ [รม.9:15 เพราะพระองค์ตรัสกับโมเสสว่า เราประสงค์จะกรุณาผู้ใด เราก็จะกรุณาผู้นั้น และเราจะเมตตาใคร เราก็จะเมตตาผู้นั้น]
จำเป็นต้องคุกเข่าลงต่อพระพักตร์พระเจ้า สารภาพบาป กลับใจ ถ่อมใจลงต่อพระองค์ น้อมนำความคิดทุกประการให้อยู่ใต้บังคับจนถึงรับฟังพระคริสต์ มีท่าทีแบบใหม่ แล้วทูลพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้า แล้วแต่พระองค์ สุดแต่น้ำพระทัยของพระองค์”
บ้านหลังใหม่ที่ได้มานี้ จึงเป็นพระคุณของพระเจ้าโดยแท้! ทรงเสด็จนำหน้าฉัน ทรงเปิดประตูให้สำหรับการซื้อขาย ตลอดจนการดำเนินเรื่องกับธนาคารและหน่วยงานราชการ ตลอดจนการเจรจากับผู้เกี่ยวข้องต่างๆ ให้เป็นไปอย่างราบรื่นในเวลาของพระองค์…ขอบพระคุณพระเจ้า!
[สดด.127:1-2 ถ้าพระเจ้ามิได้ทรงสร้างบ้าน บรรดาผู้ที่สร้างก็เหนื่อยเปล่า ถ้าพระเจ้ามิได้ทรงเฝ้าอยู่เหนือนคร คนยามตื่นอยู่ก็เหนื่อยเปล่า เป็นการเหนื่อยเปล่า ที่ท่านลุกขึ้นแต่เช้ามืดนอนดึก และกระหืดกระหอบกินอาหาร เพราะพระองค์ประทานแก่ผู้ที่รักของพระองค์ ให้หลับสบาย]