Whatever will be, will be

Whatever will be, will be
วันที่ 12/10/2009
Que Sera, Sera : : Whatever will be, will be . When I was just a little girl. I asked my mother What will I be?
Will I be pretty? Will I be rich? Here's what she said to me: เมื่อยังเด็กเล็กอยู่.......ตอนนั้นหนูถามแม่ว่า เมื่อโตขึ้นแม่จ๋า..... หนูจะโตเป็นอะไร จะมีหน้าตาสวย หรือร่ำรวยบ้างหรือไม่ คำตอบตราตรึงใจ แม่สอนให้ได้คำนึง
Que sera, sera. Whatever will be, will be. The future's not ours to see. Que sera, sera. What will be, will be.
"เคว เซรา เซรา"........สเปนว่าพูดได้ซึ้ง สิ่งไรจะเกิดจึง...ต้องเกิดแน่มิแปรผัน อนาคตนั้นเล่า...สุดที่เจ้าจะหยั่งมัน
เขาจึงเปรยเปรียบกัน...ว่า "เคว เซรา เซรา" ฯลฯ
บทเพลงกังวานใสจากเด็กไร้เดียงสาในโฆษณาทางทีวีชิ้นหนึ่ง สร้างความตราตรึงซาบซึ้งให้กับผู้คนจำนวนมาก ยิ่งชมภาพโฆษณาไปด้วยแล้ว ก็ให้จับใจยิ่งนัก
เมื่อครั้งยังเด็ก ฉันก็เฝ้าถามผู้ใหญ่เช่นกันว่า โตขึ้นหนูจะเป็นอะไรดี หนูจะทำอะไรดี คุณตาคุณยายก็ให้คำตอบว่า “อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด” อ้าว! ทำไมคุณตาคุณยายจึงตอบกวนๆ กำปั้นทุบดินแบบนี้ละคะ?
ด้วยเหตุที่เป็นเด็กกำพร้าพ่อ และไม่ได้อยู่กับแม่ ฉันจึงวาดหวังอนาคตที่สวยหรู ฝันจะได้อยู่พร้อมหน้ากันพ่อแม่ลูก เป็นครอบครัวที่อบอุ่น แต่ในสภาวะที่ขาดทั้งพ่อและแม่ ได้ทำให้ฉันกลายเป็นคนคิดมาก วิตกจริตทั้งเรื่องราวในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต เห็นไหมว่ากังวลมากเป็นสามเท่าเลย เรื่องราวในอดีตที่ไม่ดี ฉันก็จดจำจนกลายเป็นความขมขื่น เรื่องราวปัจจุบัน ฉันก็พยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุดด้วยกำลังของฉันเองจนเหนื่อยเกินไป เรื่องราวในอนาคต ฉันก็กลัวความไม่แน่นอน
ขอบพระคุณพระเจ้า ถึงแม้ว่าฉันจะขาดพ่อ แต่ฉันก็ไม่ขาดรัก ด้วยว่าได้รับความรักจากญาติพี่น้องและครูบาอาจารย์เพื่อนฝูงอย่างถ้วนหน้า ยิ่งเมื่อได้รู้จักองค์พระบิดา ความรักที่เคยใฝ่ฝันหาก็ได้รับการเติมเต็มจนล้นปรี่ พระเจ้าทรงเป็นผู้จัดเตรียมให้กับลูกกำพร้าและหญิงม่าย ฉันจึงไม่ขัดสนอะไร และพระองค์นี่เองที่ทรงสอนฉันให้มองชีวิตด้วยมุมมองใหม่ [มธ.6:34 "เหตุฉะนั้น อย่ากระวนกระวายถึงพรุ่งนี้ เพราะว่าพรุ่งนี้คงมีการกระวนกระวายสำหรับพรุ่งนี้เอง แต่ละวันก็มีทุกข์พออยู่แล้ว]
“ปัญญาจารย์กล่าวว่า อนิจจัง อนิจจัง อนิจจัง อนิจจัง สารพัดอนิจจัง” [ปญจ.1:2] ทุกอย่างแปรเปลี่ยนผัน ไม่มีอะไรแน่นอน แต่ขอบพระคุณพระเจ้า เพราะเรารู้แน่ว่าเราจะเป็นอะไร เราจะอยู่ที่ไหน เมื่อสุดปลายทางชีวิต แต่ก็มิใช่ว่าขณะที่มีชีวิตอยู่นั้น เราจะอยู่ไปวันๆ โดยไม่ทำอะไรเลย เรายังคงต้องทำในส่วนของเรา คือ มีชีวิตด้วยการพึ่งพาพระเจ้าในทุกทาง ปรารถนาพระองค์แบบใจจะขาด รักพระองค์จนหมดหัวใจ ปิติยินดีในพระองค์และทุกสิ่งที่เป็นของพระองค์
“จงปีติยินดีในพระเจ้า และพระองค์จะประทานตามใจปรารถนาของท่าน” [สดด.37:4]