[สดด 65:4] สุขจริงหนอ ผู้ที่พระองค์ทรงเลือกและนำมาใกล้ ให้พำนักอยู่ในบริเวณพระนิเวศของพระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายจะอิ่มเอิบด้วยความดีแห่งพระนิเวศของพระองค์ คือพระวิหารบริสุทธิ์ของพระองค์
เชื่อเป็นการส่วนตัวว่าพี่น้องทุกท่านต้องรักบทสดุดี รักการนมัสการสรรเสริญ เพราะการสรรเสริญเป็นกุญแจสำคัญที่จะเปิดประตูเข้าไปสู่การทรงสถิตของพระเจ้า…สดุดีทุกบทมีฤทธิ์เดชและความงดงามอย่างยิ่ง วันนี้จึงขอนำพี่น้องอิ่มเอิบไปกับพระธรรมสดุดีบางส่วนในบทที่ 65 ด้วยกันคะ คราใดที่อ่านสดุดีบทนี้ ครานั้นก็ นึกถึงพระคุณและพระพรของพระองค์ และรู้สึกอิ่มเอิบด้วยความดีของพระองค์เป็นที่สุด
[สดด 65:9] พระองค์ทรงเยี่ยมเยียนแผ่นดินโลก และทรงรดน้ำ พระองค์ทรงกระทำให้อุดมยิ่ง แม่น้ำของพระเจ้ามีน้ำเต็ม พระองค์ทรงจัดหาข้าวให้ เพราะทรงจัดเตรียมโลกไว้เช่นนั้นแหละ
ข้อนี้สร้างความเบิกบานใจให้ยิ่งนัก นึกถึงสายฝนที่พระองค์ประทานมาให้ นึกถึงพระพรของพระองค์ที่ไหลรดลงมา สายฝนที่รดแผ่นดินโลกนำมาซึ่งความอุดมสมบูรณ์ของแผ่นดินฉันใด สายพระพรที่ไหลหลั่งมาจากพระองค์ ก็นำมาซึ่งความอุดมสมบูรณ์ในชีวิตของเราฉันนั้น
[สดด 65:10] พระองค์ทรงรดน้ำ ตามรอยไถของมันอย่างอุดม และให้ขี้ไถราบลง ให้อ่อนละมุนด้วยฝน และทรงอวยพรผลิตผลของมัน
การปลูกพืชนั้นต้องเริ่มด้วยการเตรียมดินเสียก่อน หากพื้นที่เล็กก็อาจใช้แรงคน ถ้ากว้างขึ้นมาหน่อยก็อาจใช้แรงควาย แต่ถ้าต้องการให้เสร็จโดยไว ก็ต้องใช้รถไถ ซึ่งการไถโดยทั่วไปนั้นเกษตรกรจะไถ 2 ครั้งด้วยกัน ได้แก่ การไถครั้งแรก ที่เรียกว่า ไถบุกเบิกหรือไถดะ เป็นการพลิกดิน จากนั้นจึงมีการไถครั้งที่ 2 หรือเรียกว่าไถแปร ไถพรวน ซึ่งเป็นการย่อยดินที่ถูกพลิกในครั้งแรกให้แตกออกจากกัน ทำให้ดินร่วนละเอียดเพียงพอ ทำให้แปลงปลูกเรียบสม่ำเสมอ มีผลต่อการระบายน้ำผิวดิน อันจะก่อให้เกิดสมดุลย์นิเวศน์ในดิน ซึ่งเหมาะแก่การปลูกพืช และการดำรงอยู่ของสิ่งมีชีวิตในดิน
เกษตรกรดั้งเดิมนั้น จะปลูกพืชผลโดยอาศัยดินฟ้าอากาศเป็นสำคัญ เช่น ชาวนาจะรอคอยฝนเพื่อเข้าสู่ฤดูแห่งการหว่าน ชาวนาจะรู้ว่าฝนจะตกชุกมากน้อยเพียงใดในรอบปี ทั้งยังรู้ว่าจะต้องไถดินเมื่อใด เพื่อที่ว่าเมื่อหว่านพืชลงไปแล้ว จะมีฝนตกลงมาพอดี อันจะช่วยให้พืชผลเติบโตดังปรารถนา
พระเจ้าทรงรดน้ำในแผ่นดินโลกโดยฝนของพระองค์ ทรงรดไปตามรอยไถที่ชาวนาได้เตรียมไว้ ทำให้สภาพดินเหมาะยิ่งขึ้นในการเจริญเติบโตของพืช ทั้งดินบริเวณนั้นก็จะซับน้ำเก็บไว้ข้างใต้ เพียงพอสำหรับพืชที่จะหยั่งรากลึกลงไปดูดซับน้ำมาหล่อเลี้ยงจนเติบโตเกิดผล…หากจะเปรียบกับชีวิตของเรา ก็จำเป็นต้องมีการไถพรวนเตรียมดินเช่นกัน [ยรม.4:3 พระเจ้าตรัสกับคนยูดาห์และแก่ชาวเยรูซาเล็มว่า "จงทุบดินที่ไถไว้แล้วนั้น และอย่าหว่านลงกลางหนาม] โดยสำนวนฉบับอมตธรรมกล่าวชัดเจนเข้าใจง่ายขึ้นไปอีกว่า “จงไถพรวนดินแข็งแห่งจิตใจของเจ้า และอย่าหว่านเมล็ดพืชลงกลางดงหนาม” คือการให้เราทลายความแข็งกระด้างในจิตใจเหมือนกับการพรวนดินที่แข็ง ต้องเอาความบาปที่ทำให้จิตใจแข็งกระด้างออกไปก่อน เพื่อที่เมล็ดแห่งคำสั่งสอนของพระเจ้าจะสามารถหยั่งรากได้ โดยการเชื่อฟังพระองค์ อันเป็นประตูสู่การรับพระพรได้อย่างเต็มขนาด สมดังพระพรแห่งการเชื่อฟังซึ่งปรากฎในเฉลยธรรมบัญญัติ 28:1-14
[สดด 65:11-13] พระองค์ทรงให้ปีเป็นยอดด้วยความอุดมสมบูรณ์ของพระองค์ รอยรถของพระองค์มีความไพบูลย์ย้อยหยด ทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดารก็หยดย้อย เนินเขาคาดเอวด้วยความชื่นบาน ป่าพงห่มตัวด้วยฝูงแพะแกะ หุบเขาพราวไปด้วยข้าว เขาโห่และร้องเพลงพร้อมกันด้วยความชื่นบาน
สรรเสริญพระเจ้าสำหรับผู้ที่เขียนและแปลพระคัมภีร์ ช่างรจนาถ่ายทอดได้อย่างสละสลวย งดงามหมดจดยิ่งนัก พระพรอันไพบูลย์ของพระเจ้านั้น มิเพียงมีมาชั่วครั้งชั่วคราว ทว่ามีความย้อยหยดและหยดย้อยตลอดคืนวันชีวิตของเรา และเมื่อชีวิตของเรามีพระพรของพระเจ้าเต็มปรี่ พระพรนั้นก็จะไหลล้นออกไปสู่ผู้อื่นต่อไป ลองกลับไปอ่านพระคัมภีร์ข้างต้นอีกครั้งสิคะ ทุ่งหญ้า เนินเขา ป่าไม้ ฝูงสัตว์ พืชพรรณต่างๆ ล้วนโห่ร้องเพลงด้วยความชื่นบาน ซึ่งแน่นอนว่า เมื่อพระพรของพระเจ้าไหลรดแผ่นดินโลก ไหลรดชีวิตของแต่ละคนดังนี้แล้ว การสรรเสริญโห่ร้อง การร้องเพลง และความชื่นบานยอดยิ่งก็จะบังเกิดขึ้นเต็มแผ่นดินโลก
พี่น้องคะ… ความบาปนั้นยังคงมีอยู่ แต่ก็ไม่มากกว่าพระคุณของพระองค์
ความพ่ายแพ้ยังอาจต้องประสบอยู่ แต่ก็ไม่มากกว่าชัยชนะในพระองค์
ความเกลียดชังยังคงปรากฎอยู่ แต่ก็ไม่มากกว่าความรักของพระองค์
ความทุกข์ก็ยังคงวนเวียนอยู่ แต่ไม่มากกว่าสันติสุขจากพระองค์
ความยากจนก็ยังคงต้องพบอยู่ แต่ไม่มากกว่าพระพรของพระองค์
ขอพระเจ้าผู้ทรงพระสิริ ทรงเทพระพรอันไพบูลย์ย้อยหยดของพระองค์ลงมายังชีวิตของทุกท่าน ขอความโปรดปรานของพระองค์อยู่เหนือท่านเสมอ ขอพระองค์ทรงสถาปนาชัยชนะให้กับท่านทั้งหลายเสมอไป ขอการเชื่อฟังของเรานั้นเป็นดั่งเครื่องหอมบูชาที่พอพระทัยสำหรับพระองค์ ขอถวายเกียรติทั้งสิ้นแด่พระองค์
[ฉธบ.28:1-14] 1"ถ้าท่านทั้งหลายเชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน และระวังที่จะกระทำตามพระบัญญัติของพระองค์ซึ่งข้าพเจ้าบัญชาท่านในวันนี้ พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงตั้งท่านไว้ให้สูงกว่าบรรดาประชาชาติทั้งหลายทั่วโลก 2พระพรเหล่านี้จะตามมาทันท่าน ถ้าท่านทั้งหลายฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน 3ท่านทั้งหลายจะรับพระพรในเมือง ท่านทั้งหลายจะรับพระพรในทุ่งนา 4พงศ์พันธุ์ของตัวท่านเอง ผลแห่งพื้นดินของท่านและพันธุ์แห่งสัตว์ของท่านจะรับพระพร คือฝูงวัวของท่านที่เพิ่มขึ้น ฝูงแกะของท่านที่เพิ่มลูกขึ้น 5กระจาดของท่าน และรางนวดแป้งของท่านจะรับพระพร 6ท่านจะรับพระพรเมื่อท่านเข้ามา และท่านจะรับพระพรเมื่อท่านออกไป 7"พระเจ้าจะทรงกระทำให้ศัตรูผู้ลุกขึ้นต่อสู้ท่านพ่ายแพ้แก่ท่าน เขาจะออกมาต่อสู้ท่านทางหนึ่ง และหนีจากท่านเจ็ดทาง 8พระเจ้าจะทรงบัญชาพระพรให้แก่ฉางของท่าน และบรรดากิจการที่ท่านกระทำ และพระองค์จะทรงอำนวยพระพรแก่ท่านในแผ่นดินซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน 9พระเจ้าจะทรงตั้งท่านให้เป็นชนชาติบริสุทธิ์แด่พระองค์ ดังที่พระองค์ทรงปฏิญาณแก่ท่านแล้ว ถ้าท่านรักษาพระบัญญัติของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน และดำเนินในมรรคาของพระองค์ 10และชนชาติทั้งหลายในโลกจะเห็นว่าเขาเรียกท่านตามพระนามพระเจ้า และเขาทั้งหลายจะเกรงกลัวท่าน 11พระเจ้าจะทรงกระทำให้ท่านทั้งหลายอุดมสมบูรณ์ไปด้วยพันธุ์ของตัวท่านเอง ผลของฝูงสัตว์ของท่านและผลแห่งพื้นดินของท่าน ในแผ่นดินซึ่งพระเจ้าทรงปฏิญาณแก่บรรพบุรุษว่าจะให้ท่าน 12พระเจ้าจะเปิดคลังฟ้าอันดีของพระองค์ประทานฝนแก่ท่านตามฤดู กาลและทรงอำนวยพระพรแก่กิจการน้ำมือของท่าน และท่านจะให้ประชาชาติหลายประชาชาติขอยืม แต่ท่านจะไม่ขอยืมเขา 13ถ้าท่านเชื่อฟังพระบัญญัติของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านซึ่งข้าพเจ้าบัญชาท่านในวันนี้ และระวังที่จะกระทำตาม พระเจ้าจะทรงกระทำให้ท่านเป็นหัวไม่ใช่เป็นหาง กระทำให้สูงขึ้นทางเดียวมิใช่ให้ต่ำลง 14และถ้าท่านไม่หันเหไปจากถ้อยคำซึ่งข้าพเจ้าบัญชาท่านในวันนี้ โดยหันไปทางขวามือหรือทางซ้าย ไปติดตามปรนนิบัติพระอื่น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น