สรุปคำเทศนา...โยนาห์…พร้อม!!!

วันอาทิตย์ที่ 2 พฤษภาคม 2553 ณ คริสตจักรนิมิตใหม่ ศบ.พงษ์ศักดิ์ อังศ์ธราธร นำพระวจนะของพระเจ้ามาแตะใจเราอีกครั้งหนึ่ง ในหัวข้อ “พระเมตตาที่ไม่สิ้นสุด” โดยเน้นไปที่พระธรรมโยนาห์ บทที่ 1-4

เมื่อเอ่ยถึงโยนาห์ คนทั่วไปก็จะนึกถึงโยนาห์ในท้องปลา…แต่วันนี้ เรามานึกถึงโยนาห์ในมุมมองใหม่ดีกว่า คือ เป็นโยนาห์ที่สำรอกออกมาจากปลาแล้ว

1.โยนาห์หลบหนีพระเจ้า (บทที่ 1)
ไอ๋หยา! โดนเต็มๆ เลยค่ะ ก็เป็นคนหนึ่งที่เคย (บ่อยด้วย) หลบหนีพระเจ้า พระเจ้าตรัสอย่างชัดเจนผ่านทางพระวจนะของพระองค์ แต่ก็ละเลยเพิกเฉย กล่าวคือ สิ่งที่ไม่ควรทำ-กลับทำ ส่วนสิ่งที่ควรทำนั้น-กลับไม่ทำซะงั้น

โยนาห์ หมายถึง นกพิราบ นิสัยทั่วไปก็บินไปบินมา พระเจ้าให้ไปนีนะเวห์ กลับหนีไปที่อื่นซะนี่ แต่ยังไงก็หนีไม่พ้น ฮ่า ฮ่า ลงเรือไปแล้ว สุดท้ายก็ถูกโยนออกมาให้ปลางับอยู่ดี ส่วนปลานี้ก็ไม่ธรรมดานะ เพราะเป็นปลามหึมาที่พระเจ้าสั่งมา… แต่เราต้องไม่เหมือนโยนาห์ในประเด็นนี้นะ เมื่อพระเจ้าทรงเรียกชัดเจนให้เราทำอะไรแล้ว อย่าหนี! เพราะมิเพียงเราจะเดือดร้อนเท่านั้น แต่เพื่อนบ้านจะเดือดร้อนด้วย หากเรายังหนีพระเจ้าอยู่ แสดงถึงการไม่เห็นด้วยกับพระองค์ บ้างก็หนีด้วยการย้ายงาน ย้ายกลุ่ม ย้ายโบสถ์ ย้ายสิ่งอื่นๆ แต่ไม่คิดที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ต้องกลับใจด่วนจี๋เลยทีเดียว

พระเจ้าจะทรงให้เราไปในที่ซึ่งพระองค์ประสงค์ ไม่ใช่ในที่ซึ่งเราเองอยากจะไป หากพระเจ้าทรงกำหนดให้เราอยู่ตรงจุดไหนแล้ว พระเจ้าจะทรงอวยพรเราอย่างแน่นอน ดังนั้น หากพระเจ้าทรงเรียกแล้ว ให้เราลุกขึ้นและลงมือปฏิบัติด้วย…มีบางคนที่ฟื้นฟูแล้ว สักพักก็เหมือนเดิม อันนี้ก็เรียกว่าหนีเหมือนกัน…อย่าหนีพระเจ้าเลยค่ะ หนีพระองค์ไม่พ้นหรอก เหนื่อยเปล่า! [สดด.139:7-10 ข้าพระองค์จะไปไหน ให้พ้นพระวิญญาณของพระองค์ได้ หรือข้าพระองค์จะหนีไปไหนให้พ้นพระพักตร์ของพระองค์ ถ้าข้าพระองค์ขึ้นไปยังสวรรค์ พระองค์ทรงสถิตที่นั่น ถ้าข้าพระองค์จะทำที่นอนไว้ในแดนผู้ตาย พระองค์ทรงสถิตที่นั่น ถ้าข้าพระองค์จะติดปีกแสงอรุณ และอาศัยอยู่ที่ส่วนของทะเลไกลโพ้น แม้ถึงที่นั่น พระหัตถ์ของพระองค์จะนำข้าพระองค์และพระหัตถ์ขวาของพระองค์จะยึดข้าพระองค์ไว้]

2.โยนาห์กลับใจ (บทที่ 2)
อึก อึก อึก โยนาห์คงดื่มน้ำไปหลายอึกเมื่ออยู่ในท้องปลา ไม่รู้ว่าโยนาห์ว่ายน้ำเป็นหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ เราว่ายน้ำเป็น บางครั้งยามนั่งเรือในทะเลไกล เรายังเมาคลื่นเลยอ่ะ แต่นี่โยนาห์อยู่ในท้องปลาที่ว่ายไปมาในทะเลใหญ่ลึกกว้าง แล้วจะเหลือเหรอโยนาห์ ทว่า ในช่วงเวลาที่ทำอะไรไม่ได้เลยนี่แหละ การอธิษฐานก็ยิ่งเป็นสิ่งจำเป็นเร่งด่วน โยนาห์อธิษฐานต่อพระเยโฮวาห์จากภายในท้องปลา ว้าว! เห็นไหมล่ะว่า ไม่ว่าเราจะอธิษฐานอยู่ที่ไหน จะอธิษฐานในใจ หรือเสียงเบาเสียงดัง พระเจ้าก็ทรงฟังเสมอ…โยนาห์กลับใจแล้ว พี่น้องเอ๋ย [ยนา.2:9 แต่ข้าพระองค์จะถวายสัตวบูชาแด่พระองค์ พร้อมด้วยเสียงโมทนาพระคุณ ข้าพระองค์บนไว้อย่างไร ข้าพระองค์จะแก้บนอย่างนั้น การที่ช่วยกู้นั้นเป็นของพระเจ้า]

3.นีนะเวห์กลับใจ (บทที่ 3)
เราได้เห็นหลายครั้งแล้วว่า เมื่อคนหนึ่งคนกลับใจ ก็เป็นเหตุให้เกิดการกลับใจในระดับที่ใหญ่ขึ้นตามมา เช่นเดียวกับโยนาห์นี่ไง เมื่อเขากลับใจ ก็นำพานีนะเวห์เมืองใหญ่ให้กลับใจได้เช่นเดียวกัน

[ยนา.3:1-2 แล้วพระวจนะของพระเจ้ามาถึงโยนาห์เป็นคำรบสองว่า "จงลุกขึ้นไปยังนีนะเวห์นครใหญ่ และประกาศข่าวแก่เมืองนั้นตามที่เราบอกเจ้า"]
พระวจนะของพระเจ้ามาถึงโยนาห์เป็นคำรบสองแล้ว อันที่จริงโยนาห์นั้นน่านับถือมาก เพราะฉันเองนั้นเคยต้องให้พระเจ้าทรงตรัสหลายครั้ง กว่าจะยอมในเรื่องบางเรื่อง แต่นั่นก็ทำให้ได้รับบทเรียนอย่างมากทีเดียว…พระเจ้าบอกคุณให้รับใช้พระองค์ในด้านใดหรือเปล่า คุณยอมพระองค์โดยทันทีหรือเปล่า อย่าให้พระองค์ต้องตรัสเป็นคำรบสองเลยนะคะ (โดยส่วนตัวแล้ว ถ้ารู้สึกว่าตัวเองดื้อก็จะร้องเพลงย้อมใจคะ “ข้ายอมทุกสิ่ง” ร้องเพลงนี้ทีไรก็ต้องกลับใจทุกที ขอบคุณพระเจ้าสำหรับอาจารย์อานุภาพ ผู้แต่งเพลงนะคะ)

ฝ่ายโยนาห์นั้นไม่รอช้า เขาลุกขึ้นกระทำตามพระบัญชาของพระองค์ [ยนา.3:3-4 ดังนั้นโยนาห์จึงลุกขึ้นไปยังนีนะเวห์ ตามพระวจนะของพระเจ้า ฝ่ายนีนะเวห์เป็นนครใหญ่โตมากทีเดียว ถ้าจะเดินข้ามเมืองก็กินเวลาสามวัน โยนาห์ตั้งต้นเดินเข้าไปในเมืองได้ระยะทางเดินวันหนึ่ง และท่านก็ร้องประกาศว่า "อีกสี่สิบวัน นีนะเวห์จะถูกคว่ำ"]

โยนาห์เดินข้ามเมืองเป็นเวลา 3 วัน แต่เขาเสียเวลาไปอยู่ในท้องปลา 3 วัน ก่อนหน้านี้ นี่ถ้าเขายอมพระเจ้าตั้งแต่ครั้งแรก งานเขาก็เสร็จไปตั้งแต่ 3 วันแรกแล้ว…เอ๊ะ! ฉันเคยเป็นเหมือนโยนาห์ (อีกแล้ว)

เมื่อได้ยินว่านีนะเวห์ถูกคว่ำ ก็มีการอดอาหารอธิษฐานกันทั่วเมือง ทั้งคนและสัตว์…โอ้โห! เป็นภาพที่สวยงามมากคะพี่น้อง อดนึกถึงตัวเองไม่ได้ว่า เมื่อเราเห็นว่าประเทศของเราอยู่ในสภาวะที่คลอนแคลนปานจะถูกคว่ำ เราจะนิ่งดูดายได้อย่างไร เราจะไม่ตั้งใจร้องทูลต่อพระเจ้าหรือ เราจะไม่อดอาหารหรือ เราจะไม่กลับใจเพื่อชาติหรือ…อยู่เฉยไม่ได้แล้วคะพี่น้อง ต้องยอมอดอาหารเพื่อชาติกันบ้างแล้วล่ะ นี่ดีนะที่เจ้ามอมแมม สุนัขที่บ้านชิงตายไปซะก่อน ม่ายงั้นจะจับมันมาอดอาหารเพื่อชาติบ้าง (หงิง หงิง) [ยนา.3:7-9 พระองค์ทรงออกพระราชกฤษฎีกา ประกาศไปทั่วนครนีนะเวห์ว่า "โดยอำนาจกษัตริย์และบรรดาขุนนางทั้งหลาย คนหรือสัตว์ ไม่ว่าฝูงสัตว์ใหญ่หรือฝูงสัตว์เล็กห้ามลิ้มรสสิ่งใดๆ อย่าให้กินอาหารอย่าให้ดื่มน้ำ ให้ทั้งคนและสัตว์นุ่งห่มผ้ากระสอบ ให้ตั้งจิตตั้งใจร้องทูลต่อพระเจ้า เออ ให้ทุกคนหันกลับเสียจากการประพฤติชั่ว และเลิกการทารุณซึ่งมือเขากระทำ ใครจะรู้ได้ พระเจ้าอาจจะทรงกลับและเปลี่ยนพระทัย คลายจากพระพิโรธอันรุนแรงเพื่อว่าเราจะมิได้พินาศ"]

พระเจ้าทรงดีเสมอ ทรงกลับพระทัย ยกโทษให้กับเมืองนีนะเวห์ [ยนา.3:10 เมื่อพระเจ้าทอดพระเนตรการกระทำของเขาแล้วว่า เขากลับไม่ประพฤติชั่วต่อไป พระเจ้าก็ทรงกลับพระทัย ไม่ลงโทษตามที่พระองค์ตรัสไว้ และพระองค์ก็มิได้ทรงลงโทษเขา] พระบิดาที่รัก ขอทรงโปรดยกโทษให้กับลูก และยกโทษให้กับประเทศไทยด้วยเช่นเดียวกัน

4.พระเมตตาที่ไม่สิ้นสุด (บทที่ 4)
เมื่อพระเจ้าทรงยกโทษให้กับนีนะเวห์ โยนาห์กลับไม่พอใจซะนี่ โกรธขนาดอยากตายไปเลย ประชดชีวิตอันรันทด [ยนา.4:3 ข้าแต่พระเจ้า เพราะฉะนั้นบัดนี้ ขอพระองค์ทรงเอาชีวิตของข้าพระองค์ไปเสีย เพราะว่าข้าพระองค์ตายเสียก็ดีกว่าอยู่"] … อันนี้ขำไม่ออกนะคะ เพราะฉันเองก็เคยหงุดหงิดเหมือนกันว่าทำไมพระเจ้าไม่ลงโทษคนนั้น คนชั่วคนนั้น คนบาปคนนู้น ซึ่งเป็นท่าทีที่ผิดอย่างมากของฉัน เพราะฉันไปตัดสินเขา ไปล่วงเกินราชอำนาจของพระเจ้า พระองค์จะทรงเป็นองค์พิพากษาที่ใหญ่ยิ่งเพียงองค์เดียว ฉันเห็นเฉพาะเวลาที่คนนั้นทำบาปทำไม่ดี แต่ฉันไม่เห็นตอนที่เขากลับใจ สารภาพบาปกับพระเจ้า และฉันมีความรักน้อยนิดแถมมีเงื่อนไข ไม่เหมือนความรักของพระเจ้าที่ยิ่งใหญ่และบริสุทธิ์ [ยนา.4:2 …เพราะข้าพระองค์ทราบว่า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงกอปรด้วยพระคุณ และทรงพระกรุณา ทรงกริ้วช้า และบริบูรณ์ด้วยความรักมั่นคงและทรงกลับพระทัยไม่ลงโทษ]

อาการอยากตายของโยนาห์ ณ ต้นละหุ่ง ทำให้นึกถึงอาการอยากตายของเอลิยาห์ ณ ต้นซาก เหตุใดผู้ยิ่งใหญ่ทั้ง 2 ท่าน จึงมีอาการคล้ายคลึงกันอย่างนี้ หลายคนมีคำตอบอยู่ในใจสำหรับตนเอง ฉันเองก็มีเหมือนกัน โอกาสหน้าจะเล่าประสบการณ์นี้สู่กันฟังนะคะ

การรับใช้พระเจ้านั้นทำให้คุณหมดแรงกายแรงใจหรือเปล่า เคยท้อแท้หรือไม่ เคยหันหลังกลับหรือเปล่า หรือเคยคิดทำร้ายตัวเอง เคยคิดอยากจากโลกอันสวยงามนี้ไปหรือไม่ เรามาเป็นเหมือนโยนาห์ที่ปลาสำรอกออกมาแล้วดีไหม เรามาเป็นเหมือนอาจารย์เปาโลดีไหม [ฟป.1:21 เพราะว่าสำหรับข้าพเจ้านั้น การมีชีวิตอยู่ก็เพื่อพระคริสต์ และการตายก็ได้กำไร]

มีคนไทยบางคนที่รู้สึกว่ากรุงเทพฯ นี้ไม่ปลอดภัยซะแล้ว หนีไปอยู่ประเทศอื่นที่เขาสงบสุขดีกว่า แต่เราคริสเตียนไทยจะไม่เป็นเช่นนั้น เพราะเรารู้ว่าพระเจ้าจะไม่ลงโทษประเทศของเรา ทรงโปรดปรานหวงแหนกรุงเทพมหานครของเรา ด้วยนครนี้มีโยนาห์ผู้ชอบธรรมเป็นอันมาก

[ยนา.4:11 ไม่สมควรหรือที่เราจะหวงเมืองนีนะเวห์นครใหญ่นั้น ซึ่งมีพลเมืองมากกว่าหนึ่งแสนสองหมื่นคน ผู้ไม่ทราบว่าข้างไหนมือขวาข้างไหนมือซ้าย และมีสัตว์เลี้ยงเป็นอันมากด้วย]
โยนาห์…พร้อม!