มุ่งสู่ศิโยน

วันที่ 3/6/2010

[สดด.84:1-2 ข้าแต่พระเจ้าจอมโยธา ที่ประทับของพระองค์เป็นที่รักจริงๆ วิญญาณของข้าพระองค์ปรารถนา เออ อาลัยหา บริเวณพระนิเวศของพระเจ้า ใจกายของข้าพระองค์ ร้องเพลงด้วยความชื่นบาน ถวายพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์]

พระธรรมสดุดีบทที่ 84 บรรยายถึงความอาลัยรักในพระนิเวศได้อย่างซึ้งใจยิ่งนัก เชื่อว่าหลายคนก็รู้สึกตรงกัน เรารอคอยจะพบพระเจ้าเสมอ เราอยากให้ถึงวันอาทิตย์เร็วๆ…จริงอยู่ที่ว่าคริสตจักรนั้นอยู่ในใจของเรา และพระเจ้าก็อยู่กับเราเสมอ เราจึงสามารถนมัสการพระเจ้าได้เป็นการส่วนตัว ทุกหน ทุกแห่ง ทุกเวลา ทว่า การไปนมัสการพระเจ้าที่คริสตจักร ก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะขาดเสียมิได้…ชีวิต 6 วันที่ผ่านมานั้นจะมีความหมายอะไร หากเราไม่ไปนมัสการพระเจ้าที่คริสตจักรในวันที่ 7 [ฮบ.10:25 อย่าขาดการประชุมเหมือนอย่างบางคนที่ขาดอยู่นั้น แต่จงพูดหนุนใจกันให้มากยิ่งขึ้น เพราะท่านทั้งหลายก็รู้อยู่ว่าวันนั้นใกล้เข้ามาแล้ว]

[สดด.84:5 แม้นกกระจอกก็หาบ้านได้แล้ว และนกนางแอ่นหารังสำหรับตัวมันได้ ที่ที่มันจะตกฟองออกลูก คือที่แท่นบูชาของพระองค์ ข้าแต่พระเจ้าจอมโยธา พระราชา และพระเจ้าของข้าพระองค์]

น่าทึ่งอีกแล้ว แม้แต่สัตว์ตัวเล็กๆ เช่น นก ยังปรารถนาที่จะสร้างรังสร้างบ้านของตนที่แท่นบูชาของพระเจ้าเลย แล้วเราซึ่งเป็นมนุษย์ผู้เป็นฉายาของพระเจ้าล่ะ จะปรารถนาอยู่ที่แท่นบูชาของพระองค์มากกว่าสักเท่าใด

[สดด.84:4-5 ความสุขเป็นของบุคคลที่อาศัยในพระนิเวศของพระองค์ เขาร้องเพลงสรรเสริญพระองค์เสมอ ความสุขเป็นของบุคคลที่กำลังของเขาอยู่ในพระองค์ คือคนที่ในใจของเขาเป็นทางหลวงไปศิโยน]

การไปคริสตจักรช่วยเราให้ปลีกตัวออกจากวิถีชีวิตที่วุ่นวาย เพื่อเราจะสามารถใคร่ครวญและอธิษฐานอย่างสงบ เราชื่นชมยินดีในพระวิหารที่สวยงาม ชื่นชมยินดีในการอธิษฐาน นมัสการ คำเทศนา ชั้นเรียนรวี และการสามัคคีธรรม

[สดด.84:6 ขณะที่เขาผ่านไปตามหว่างเขาบาคา {แห่งการร้องไห้} เขากระทำให้เป็นที่น้ำพุ ฝนต้นฤดูกระทำให้ได้รับพระพร]

การเดินทางไปยังพระวิหารในสมัยอดีตนั้น ต้องผ่านหุบเขาแห่งน้ำตาซึ่งแห้งแล้งกันดาร ต้องดิ้นรนต่อสู้ด้วยน้ำตา ซึ่งทุกคนจะต้องผ่านไปก่อนจะพบพระเจ้า การเดินทางในปัจจุบันนี้ก็มิต่างกัน หลายครั้งเราต้องผ่านอุปสรรคนานาประการ เราต้องต่อสู้และทลายป้อมปราการทางความคิดก่อน เพื่อที่จะไปพบกับพระเจ้าองค์บริสุทธิ์ได้ ทว่า การเดินทางที่ยากแค้นนี้จะทำให้เราเติบโตขึ้นอย่างเข้มแข็งในพระเจ้า เราจึงชื่นใจที่กำลังเดินทางเข้าใกล้พระเจ้าไปทุกที

หากย้อนกลับไปที่พันธสัญญาเดิม จะเห็นได้ว่าศูนย์กลางการนมัสการคือเยรูซาเล็ม ประชาชนไปรวมกันที่นั่นเพื่อฉลองเทศกาลสำคัญทางศาสนาตามที่กำหนด ส่วนช่วงเวลาที่เหลือของปี ปุโรหิตและคนเลวีซึ่งอาศัยอยู่ทั่วประเทศ จะจัดการนมัสการและประกอบพิธีกรรมต่างๆ ในอาณาเขตของแต่ละเผ่า ในสมัยดังกล่าวการเดินทางไปเยรูซาเล็มไม่ใช่เรื่องง่ายเลย พวกเขาขึ้นไปบนภูเขาด้วยความยากลำบาก ไม่มี Toyota, Honda, Mazda, Benz และพาหนะอื่นที่สร้างความสะดวกเช่นปัจจุบัน ประชาชนต้องเดินทางไกล ละทิ้งบ้านเรือนและสัตว์เลี้ยงของเขา เพราะเขารู้ว่า พระวิหารนั้นเป็นสง่าราศีขององค์พระเจ้า เป็นที่ทรงสถิตของพระองค์ และเป็นการสำแดงความเชื่อให้ผู้อื่นรู้ว่าเขาอยู่ฝ่ายพระองค์

พระเจ้าทรงสร้างแต่ละคนอย่างมีเอกลักษณ์ และทรงจัดวางวิถีของแต่ละคนอย่างเจาะจง ดังนั้น การอยู่คริสตจักรใดคริสตจักรหนึ่งของเราก็มิใช่เหตุบังเอิญเช่นกัน ในทำนองเดียวกัน การเปลี่ยนหรือย้ายคริสตจักรก็ต้องเป็นไปตามการทรงนำของพระเจ้าด้วย การย้ายคริสตจักรโดยตั้งอยู่บนความต้องการของตนเองและสนองต่อเนื้อหนัง จึงเป็นสิ่งที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง พระเจ้ามิได้รับเกียรติจากการกระทำเยี่ยงนี้…ฉันได้รับบทเรียนนี้จากพระองค์ ถึงแม้ว่าจะยังมิได้แสดงออกเป็นการกระทำ แต่มันได้ก้าวล่วงเข้าไปในความคิดของฉันแล้ว

ฉันรับเชื่อที่คริสตจักรนิมิตใหม่ตั้งแต่เมื่อครั้งไปเรียนภาษาอังกฤษที่ BSC และนมัสการที่นิมิตใหม่มาโดยตลอด จวบจนกระทั่งได้เปลี่ยนงานไปเป็นเลขานุการศิษยาภิบาลที่คริสตจักรอิแวนจลิคอล สุขุมวิทซอย 10 (ECB) จึงเป็นเหตุให้ฉันเปลี่ยนไปนมัสการที่ ECB ซึ่ง ECB ไม่ได้มีกฎว่าจะต้องนมัสการที่นั่น แต่เป็นความเต็มใจของฉันเอง และโดยการทรงนำของพระเจ้า สันติสุขจึงเกิดขึ้นในใจ ทั้งยังส่งผลดีกับงานที่ทำด้วย เพราะฉันได้รู้จักสมาชิกมากขึ้นจากการนมัสการและสามัคคีธรรมร่วมกัน ฉันได้รับการหนุนใจจากสมาชิก ในขณะเดียวกันก็เป็นโอกาสที่ได้ทราบถึงความต้องการของสมาชิก และได้ช่วยเหลือสมาชิกร่วมกับศิษยาภิบาลและทีมงานในคริสตจักร จนกระทั่งเมื่อเปลี่ยนงานและย้ายที่อยู่ จึงได้กลับมานมัสการที่นิมิตใหม่ดังเดิม

ต่อมา ฉันได้ย้ายบ้านมาอยู่แถวพระราม 2 ซึ่งไกลจากนิมิตใหม่ค่อนข้างมาก ต้องใช้ระยะเวลาเดินทางมากขึ้น มี ค่าใช้จ่ายในการเดินทางเพิ่มขึ้น เหน็ดเหนื่อยมากขึ้น แล้ววันหนึ่งมารที่วนเวียนอยู่รอบตัวก็ใส่ความคิดให้ว่า ทำไมต้องไปนมัสการในที่ไกลบ้านด้วย เปลืองเวลา เปลืองค่าเดินทาง เปลืองกำลัง ทั้งๆ ที่คริสตจักรใกล้บ้านก็มี หากเดินทางก็ประมาณแค่ 10 นาที เท่านั้น และคริสตจักรนั้นก็เป็นคริสตจักรสังกัดแบ๊บติสต์ มีผู้นำที่มีชื่อเสียงดี เป็นผู้ดูแลคริสตจักร

แต่เมื่อคิดดังนั้นแล้ว ก็ต้องรีบกลับใจแบบด่วนจี๋ เพราะฉันมีท่าทีที่ไม่ถูกต้อง จึงขอการชำระจากพระเจ้า และฉันก็จะไม่กลับไปคิดเช่นนั้นอีก หลังจากเคลียร์หัวใจเรื่องนี้เรียบร้อยแล้ว ฉันได้เล่าให้กับพี่สาวคนหนึ่งฟังด้วย เพื่อขอแรงอธิษฐานปกป้องความคิดของฉันไว้ให้อยู่ใต้บังคับของพระคริสต์

มิขึ้นอยู่กับว่าคริสตจักรแห่งหนึ่งจะดีมากไปกว่าคริสตจักรแห่งใด มิขึ้นอยู่กับว่าใกล้หรือไกล มิขึ้นอยู่กับเหตุผลใดๆ แต่ขึ้นอยู่กับว่า เราจะอยู่ในที่ๆ เราเลือก หรือจะอยู่ในที่ๆ พระเจ้าเลือก? หากเราทำตามใจตนเอง ไม่ได้ทำตามที่พระเจ้าเลือก เราก็มิต่างอะไรจากชาวอิสราเอลที่ต่อมาได้หันหลังให้กับสถานนมัสการที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้ คือ พระวิหารกรุงเยรูซาเล็ม โดยเขาหันไปนมัสการพระอื่น และตั้งแท่นบูชาตามสถานที่สูงขึ้นเอง อันเป็นเหตุให้พระเจ้าทรงพิโรธ และนำมาซึ่งการล่มสลายของอาณาจักร จนต้องตกไปเป็นเชลยในต่างแดน

[สดด.84:7-10 เขาไปด้วยมีกำลังมาเพิ่มขึ้นๆ เขาจะเข้าเฝ้าพระเจ้าในศิโยน ข้าแต่พระเจ้าจอมโยธา ขอทรงฟังคำอธิษฐานของข้าพระองค์ ข้าแต่พระเจ้าของยาโคบ ขอทรงเงี่ยพระกรรณ ขอทอดพระเนตร ข้าแต่พระเจ้า โล่ของข้าพระองค์ทั้งหลาย ขอทอดพระเนตรหน้าผู้รับเจิมของพระองค์ เพราะวันเดียวในบริเวณพระนิเวศของพระองค์ ดีกว่าพันวันในที่อื่น ข้าพเจ้าจะเป็นคนเฝ้าประตูพระนิเวศของพระเจ้าของข้าพเจ้า ดีกว่าอยู่ในเต็นท์ของความอธรรม]

วิถีแห่งการนมัสการของเรานั้น เราสามารถนมัสการพระเจ้าได้ทุกหนทุกแห่งและทุกเวลา แต่ขอที่เรานั้นจะไม่พลาดการนมัสการพระเจ้าร่วมกับพี่น้อง ณ คริสตจักรซึ่งพระเจ้าทรงจัดเตรียมไว้อย่างเฉพาะเจาะจงสำหรับเรา

สดด.84:11-12 เพราะพระเจ้าทรงเป็นดวงอาทิตย์และเป็นโล่ พระองค์ทรงปูนความชอบและเกียรติ พระเจ้ามิได้ทรงหวงของดีอันใดไว้เลย จากบุคคลผู้เดินอย่างเที่ยงธรรม ข้าแต่พระเจ้าจอมโยธา บุคคลที่วางใจในพระองค์ก็เป็นสุข]

ในอนาคต ยังไม่รู้ว่าพระเจ้าจะทรงนำเราไปอยู่คริสตจักรใดหรือไม่ แต่เมื่อเรานมัสการพระเจ้าด้วยสุดใจของเราเสมอ เราก็มิต้องเกรงกลัวสิ่งใด เราพร้อมเสมอที่จะอยู่ เราพร้อมเสมอที่จะไป เราวางใจได้เสมอว่าพระเจ้าจะทรงนำเราไปในวิถีราบ เพื่อถวายเกียรติแด่พระองค์ …ฮาเลลูยา!