จดหมายเหตุสีฟ้า : วันศุกร์ที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

กลับใจ-บากบั่นสู่หลักชัย
ฉันอยู่ระหว่างช่วงเวลาของการอดอาหาร 40 วัน ฉันรู้แน่ว่าเป็นช่วงเวลานี้ ทว่า ฉันกลับไม่มั่นคงในเรื่องของวิธีการอดอาหารว่าควรจะเป็นแบบไหน อย่างไร ฉันเริ่มอดอาหารมาตั้งแต่วันที่ 20/10/2008 โดยตั้งใจว่าจะอดแบบดาเนียล ทานผักผลไม้ แต่เน้นอาหารเหลวเป็นหลัก ดังนั้น ในวันแรกฉันจึงเริ่มต้นด้วยการดื่มน้ำอย่างเดียว วันที่สอง ฉันก็เพิ่มเป็นผลไม้นิดหน่อย วันที่สามเป็นต้นมาฉันก็ยังคงทานผลไม้บ้าง แต่บางวันก็จะมีถั่วชนิดต่างๆ นิดหน่อย ปกติแล้วฉันเป็นคนกินจุและย่อยเร็ว เมื่ออดอาหารจึงมีคนสอนให้ฉันตั้งเวลาอธิษฐาน และตั้งเวลาที่จะรับประทานด้วย ทำให้ช่วงเวลานั้นฉันมีความชื่นชมยินดีและมีกำลังอย่างอัศจรรย์
วันหนึ่ง งานยุ่งมาก มีเรื่องให้คิดและมีเรื่องให้ทำมาก จนฉันเกิดอาการปวดหัว หน้ามืด และหิวมาก ฉันจึงไปทานอาหารกลางวันกับเพื่อน โดยทานราดหน้าไม่ใส่เนื้อสัตว์ แต่พอวันรุ่งขึ้นฉันก็อดต่อ…การอดอาหารเกิดจุดวิกฤติสำหรับฉันอีกครั้งเมื่อฉันคิดว่า วันเสาร์และอาทิตย์ที่ต้องใช้เวลาอยู่กับแม่และเพื่อนๆ นั้น ฉันจะทานอาหาร ซึ่งทำให้เมื่อวันที่ 1-2/11/2008 ที่ผ่านมา ฉันไม่ได้อดอาหาร แต่เมื่อถึงวันจันทร์-พุธ ฉันก็อดตามปกติ แต่เมื่อวานนี้ ฉันอยู่ในช่วงมีรอบเดือน ฉันอ่อนเพลียและหิวมาก ปวดหัวด้วย ทั้งๆ ที่งานไม่มากเท่าไร เกิดอาการไม่อยากทำอะไร ไม่อยากขยับ อยากนั่งหรือนอนอยู่กับที่ ฉันจึงตัดสินใจไปทานขนมจีนเป็นอาหารเย็น ซึ่งก็ขอบคุณพระเจ้า ฉันไม่มีอาการทางร่างกายปรากฎ (การทานอาหารในช่วงนี้ไม่อร่อยเลย แม้แต่ขนมจีนร้านโปรดก็ไม่อร่อยสำหรับฉัน)
จนกระทั่งในยามดึก มีผู้มาเตือนสติมิให้ฉันลืมสิ่งที่พูดไว้กับพระเจ้า จริงๆ แล้วพระเจ้าทรงกอปรด้วยรัก ทรงเมตตาและอ่อนสุภาพ พระองค์ไม่เคยทรงถือโทษในสิ่งที่ฉันทำ ฉันจะอดอาหารหรือไม่อด พระองค์ก็ยังทรงรักฉัน หากว่าฉันต้องตั้งใจแน่วแน่ ต้องบากบั่น ฉันต้องรักษาสัญญาที่ฉันให้ไว้กับพระเจ้า…โอ้โห เท่านั้นแหละคะพี่น้อง ดวงตากระจ่างแจ้ง ความสำนึกผิดพรั่งพรูเข้ามา
พระบิดาเจ้าข้า ข้าอ่อนแอ ข้าท้อแท้ พ่ายแพ้ และสิ้นหวัง ข้ามิอาจกระทำได้ตามรับสั่ง ข้าถอยหลัง มิเดินหน้ามุ่งหาหลักชัย พระบิดา ข้าสำนึกในผิดบาป พระบิดาข้าซึ้งซาบในความหมาย พระบิดา ข้าสำนึก ข้ากลับใจ พระบิดาโปรดอภัยให้ข้าพระองค์
เนื่องจากว่าตอนทานขนมจีนนั้น ใจไม่ได้ฟ้องผิด จึงไม่คิดว่าตัวเองผิด คนบาปย่อมไม่รู้สำนึกเมื่อตนเองทำผิด ฉันหารู้ไม่ว่าใจที่ไม่ได้ฟ้องผิดนั้น เนื่องมาจากจิตสำนึกที่บกพร่อง เป็นการพึ่งพาความรอบรู้ตนเองเกินขนาด จนพระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่สามารถครอบครองเหนือจิตใจของฉันได้…”ข้าแต่พระบิดาเจ้า ขอทรงโปรดยกโทษให้ลูก อภัยให้ลูกด้วย ลูกสำนึกและเสียใจในการกระทำอันชั่วร้ายของลูก ความชั่วร้ายนั้นมิใช่เกิดจากการทานขนมจีน แต่เป็นความชั่วร้ายที่เกิดจากการพึ่งพาความรอบรู้ของตนเอง พระบิดาเจ้าข้า ลูกขอก้มกราบนมัสการพระองค์ด้วยจิตวิญญาณและความจริง ด้วยสุดหัวใจของลูก” แล้วบทเพลงท่อนหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในมโนนึกของฉัน I'm sorry, Lord, for the things I've made it. และฉันปรารถนาที่จะให้เพลงนี้แทนหัวใจรักของฉันในเวลานี้
"Heart of Worship"

When the music fades and all is stripped away
And I simply come
Longing just to bring something that's of worth
That will bless Your heart

I'll bring You more than a song
For a song in itself
Is not what You have required
You search much deeper within
Through the way things appear
You're looking into my heart

I'm coming back to the heart of worship
And it's all about You
All about You, Jesus
I'm sorry, Lord, for the things I've made it
When it's all about You
All about You, Jesus

King of endless worth, no one could express
How much You deserve
Though I'm weak and poor, all I have is Yours
Every single breath
การดีต่างๆ ที่ฉันได้กระทำนั้น มิได้ทำให้ฉันสมบูรณ์ และการเป็นคริสเตียนที่สมบูรณ์ก็เป็นสิ่งที่ยากเย็นยิ่งนัก ทำให้ฉันสิ้นแรงและท้อแท้ แต่พระบิดาบนสวรรค์ทรงทำให้ฉันสมบูรณ์ ฉันจึงทำการดีเพื่อพระองค์ เพราะพระองค์เท่านั้นที่จะสามารถทำงานในตัวฉันและผ่านตัวฉัน เพราะฉันเป็นปุโรหิตในสภาสวรรค์ของพระองค์ มีหน้าที่สำแดงพระคริสต์ในชีวิต นำพระพรของพระองค์ไปแตะต้องจิตวิญญาณของผู้คน…เป้าหมายหลักสูงสุดของฉันคือ “การรู้จักพระองค์” เรียนรู้จากพระองค์ เป็นเหมือนพระองค์ และทำทุกสิ่งตามแบบอย่างจากพระองค์ เป็นทุกสิ่งตามที่พระองค์ประสงค์ให้ฉันเป็น ตามน้ำพระทัยประเสริฐที่ทรงโปรดปรานให้มีในชีวิตของฉัน…”พระบิดาเจ้าข้า ขอทรงโปรดประทานจิตใจที่เข้มแข็งและกล้าหาญ จิตใจที่กอปรด้วยสติปัญญาประจักษ์แจ้งในความรู้ถึงพระองค์ให้กับลูก ขอให้ลูกมีกำลังมากขึ้นทุกอย่างในองค์พระผู้เป็นเจ้าและในฤทธิ์เดชอันมหันต์ของพระองค์ ขอให้ลูกเป็นคนดีรอบคอบเหมือนอย่างพระบิดาบนสวรรค์ทรงเป็นผู้ดีรอบคอบ พระบิดาเจ้าข้า ขอทรงโปรดประทานความสำเร็จให้กับลูก ให้ลูกมีชัยในสงครามแห่งการต่อสู้ในฝ่ายเนื้อหนัง พระองค์เจ้าข้า ลูกขอทุ่มเทใจและกายทั้งสิ้นเพื่อเป้าหมายนี้ ลูกจะจดจ่อ บากบั่น มุ่งตรงไป ลูกจะละทิ้งสิ่งที่ถ่วงอยู่ ทั้งความคิด อารมณ์ ความรู้สึกของตนเอง ลูกจะไม่ยอมให้สิ่งใดพรากความมุ่งมั่นนี้ไปจากลูกได้ [ฟป.3:14] ข้าพเจ้ากำลังบากบั่นมุ่งไปสู่หลักชัย เพื่อจะได้รับรางวัล ซึ่งในพระเยซูคริสต์พระเจ้าได้ทรงเรียกจากเบื้องบน ให้เราไปรับ
พระองค์เจ้าข้า ลูกจะทนอับอาย ลูกจะไม่สนใจความผ่ายผอม หรือความสวยงามในฝ่ายร่างกาย พระองค์เจ้าข้า ลูกจะทนอด ลูกจะจดจ่ออยู่ที่พระเจ้า มิใช่กระเพาะ พระองค์เจ้าข้า ลูกจะอดทน ลูกจะจดจ่ออยู่กับสิ่งที่อยู่เบื้องบน มิใช่จดจ่ออยู่กับแผ่นดินโลกเบื้องล่าง พระองค์เจ้าข้า ลูกจะดำเนินชีวิตด้วยความเชื่อ มิใช่ด้วยสิ่งที่ตามองเห็น






ด้วยรักและบูชา…โดย กล้วยน้ำว้า